Integreren
Door: Els Schoenmaker
Blijf op de hoogte en volg Els
25 Januari 2015 | Kenia, Nairobi
We zijn afgelopen augustus in Nairobi komen wonen en ik moet zeggen dat we al aardig gewend zijn. We kijken niet meer op van een koe achterin een pick-up, een veel te hoog beladen vrachtwagen of auto's die links en rechts inhalen en rood licht compleet negeren. Niet te spreken over de stroom die elke week wel een keer uitvalt. Totdat er weer iemand uit Nederland komt. Dan beleef je weer even de eerste maand opnieuw. Het is in het begin namelijk best een "cultuur shock".
Sinds 14 dagen is Rick in Nairobi. Een oud collega van Hugo die voor een maand komt stage lopen. De eerste week heeft hij in een hotel geslapen vlakbij de tuin. De eerste nacht in een vreemd continent en gelijk zat hij zonder stroom, zonder stromend water en met een badkamer vol muggen, spinnen en vliegjes. Na een week hebben we hem uit zijn lijden verlost en is hij bij ons in huis gekomen. Hij heeft zijn vuurdoop gehad. Hij kon zich de eerste week niet voorstellen dat er jongens zijn die hier zomaar voor 2 jaar komen werken. Nu zijn we 2 weken verder en begint hij het land steeds meer te begrijpen. Het lekkere weer bevalt hem en soms is het ook wel lekker dat niet overal regeltjes voor zijn zoals in Nederland.
Maar hoe zit het dan andersom? Wat nou als je als Afrikaan in Nederland komt wonen?
Ik sprak laatst een vrouw uit Rwanda. Zij heeft de afgelopen 12 jaar in Nederland gewoond en had in het begin ook veel moeite om te integreren. De eerste 2 weken heeft ze zich opgesloten in haar appartement omdat ze niet naar buiten durfde. Bang om anders gevonden te worden. Na verloop van tijd ging het steeds beter. Ze kreeg kinderen en kwam wat meer onder de mensen. Ze besloot toen ook naar de sportschool te gaan en alles te doen wat Nederlandse vrouwen ook doen. Ze ging fitnes doen en wilde alles proberen wat er te doen was.
Zo wilde ze ook onder de zonnebank. Ze had geen idee wat het was maar wilde alles uitproberen. Eenmaal in de rij werd er gegiecheld en gefluisterd. "Waarom ga je onder de zonnebank?" durfde uiteindelijk iemand te vragen. "Nou, waarom niet!" had ze geantwoord, gediscrimineerd als ze zich voelde. Toen ze uiteindelijk aan de beurt was had ze toch maar even aan de mevrouw gevraagd wat een zonnebank was. Het is dat het rood op haar zwarte huid niet te zien was maar ze had zich kapot geschaamd. En tegelijkertijd vond ze het ongelooflijk dat er mensen zijn die dus onder een lamp gaan liggen om bruin te worden. Voor haar dus ook een "cultuur shock".
Uiteindelijk heeft ze een mooie tijd in Nederland gehad. Ze woonde in Venlo en heeft daar leren fietsen en zwemmen. Iets wat de meeste mensen hier in Afrika niet kunnen. Het grappige aan hun kinderen is dat ze pikzwart zijn en Nederlands praten met een Venlo's accent.
Voor Rick is het te kort om helemaal te integreren. Maar ik hoop dat hij straks met een leuke ervaring weer naar huis gaat. Hij heeft in ieder geval een mooi verhaal.
Sinds 14 dagen is Rick in Nairobi. Een oud collega van Hugo die voor een maand komt stage lopen. De eerste week heeft hij in een hotel geslapen vlakbij de tuin. De eerste nacht in een vreemd continent en gelijk zat hij zonder stroom, zonder stromend water en met een badkamer vol muggen, spinnen en vliegjes. Na een week hebben we hem uit zijn lijden verlost en is hij bij ons in huis gekomen. Hij heeft zijn vuurdoop gehad. Hij kon zich de eerste week niet voorstellen dat er jongens zijn die hier zomaar voor 2 jaar komen werken. Nu zijn we 2 weken verder en begint hij het land steeds meer te begrijpen. Het lekkere weer bevalt hem en soms is het ook wel lekker dat niet overal regeltjes voor zijn zoals in Nederland.
Maar hoe zit het dan andersom? Wat nou als je als Afrikaan in Nederland komt wonen?
Ik sprak laatst een vrouw uit Rwanda. Zij heeft de afgelopen 12 jaar in Nederland gewoond en had in het begin ook veel moeite om te integreren. De eerste 2 weken heeft ze zich opgesloten in haar appartement omdat ze niet naar buiten durfde. Bang om anders gevonden te worden. Na verloop van tijd ging het steeds beter. Ze kreeg kinderen en kwam wat meer onder de mensen. Ze besloot toen ook naar de sportschool te gaan en alles te doen wat Nederlandse vrouwen ook doen. Ze ging fitnes doen en wilde alles proberen wat er te doen was.
Zo wilde ze ook onder de zonnebank. Ze had geen idee wat het was maar wilde alles uitproberen. Eenmaal in de rij werd er gegiecheld en gefluisterd. "Waarom ga je onder de zonnebank?" durfde uiteindelijk iemand te vragen. "Nou, waarom niet!" had ze geantwoord, gediscrimineerd als ze zich voelde. Toen ze uiteindelijk aan de beurt was had ze toch maar even aan de mevrouw gevraagd wat een zonnebank was. Het is dat het rood op haar zwarte huid niet te zien was maar ze had zich kapot geschaamd. En tegelijkertijd vond ze het ongelooflijk dat er mensen zijn die dus onder een lamp gaan liggen om bruin te worden. Voor haar dus ook een "cultuur shock".
Uiteindelijk heeft ze een mooie tijd in Nederland gehad. Ze woonde in Venlo en heeft daar leren fietsen en zwemmen. Iets wat de meeste mensen hier in Afrika niet kunnen. Het grappige aan hun kinderen is dat ze pikzwart zijn en Nederlands praten met een Venlo's accent.
Voor Rick is het te kort om helemaal te integreren. Maar ik hoop dat hij straks met een leuke ervaring weer naar huis gaat. Hij heeft in ieder geval een mooi verhaal.
-
25 Januari 2015 - 14:54
Margret Wieldraaijer-Schoenmaker:
Hoi Els,
Dan ben ik erg benieuwd naar mijn eigen ervaringen straks van 1 week Kenia. Al heb ik wel iets gezien en ervaren in Costa Rica, Honduras, Guatamala en Indonesie.
Voor het eerst naar Afrika. Nu blijft het bij praktische zaken, wat neem ik mee (vooral wat laat ik thuis). Denken aan zon en warmte terwijl ik kijk uit het raam en vogeltjes zie in de sneeuw.........
Nog 2 weekjes!!!
Tot gauw. liefs Margret -
26 Januari 2015 - 09:58
Marjon Boekestijn:
Hallo Els,
Ik ben de moeder van Rick.
Wat een leuk verslag !
Ik wil jullie hartelijk bedanken dat jullie Rick opgevangen hebben.
Zo aardig en gastvrij !
Ik wens jullie een goede tijd in Kenia.
Vriendelijke groeten, Marjon Boekestijn -
26 Januari 2015 - 11:42
Els Schoenmaker:
Hallo Marjon,
Bedankt en graag gedaan hoor!
Els
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
